در ضلع شمال غربى و در جنوب كاخ كوروش هخامنشى واقع شده است. اين آتشكده شامل دو تخته سنگ سفيد تو خالى به ابعاد 20/2×20/2 و 60/2×60/2 متر مىباشد و به فاصله 9 متر از يكديگر قرار دارند. چون اندازه اين دو تخته سنگ با يكديگر متفاوت است، كاوشگران آن را قربانگاه نيز مىنامند. گاه بزرگتر داراى 9 پله سنگى است و پلههاى آتشگاه كوچكتر از بين رفته است. چند متر دورتر، تپه بزرگى ديده مىشود كه احتمالاً محل اجراى مراسم مذهبى و محل قربانى كردن بوده است.اين آتشكده در شهريور ماه 1310 با شماره 19 در فهرست آثار ملى ايران به ثبت رسيد.
منابع: اقليم پارس، سيد محمدتقى مصطفوى، نشر تابان، تهران، 1364، ص 14 / پارسكده، پاسارگاد پايتخت و آرامگاه كورش بزرگ، على سامى، انتشارات اداره كل فرهنگ و هنر استان فارس، ص 153.
وب سایت دانشنامه فارس راه اندازی شده در سال ٬۱۳۸۵ کلیه حقوق این سایت محفوظ و متعلق به موسسه دانشنامه فارس می باشد. طراحی و راه اندازی سایت توسط محمد حسن اشک زری