در دوازده كيلومترى جنوب غربى داراب در دهستان شاهيجان آتشكده آذرجو يا چهارطاقى دوران ساسانى در كنار چشمه و بركه آبى معروف به اُغلان قِز (پسر و دختر) واقع شده است. اين بنا نيز مانند بسيارى از آثار دوره ساسانى توسط گشتاسب ـ پادشاه معروف ايران ـ در كنار آب ساخته شده است. مصالح اصلى به كار رفته در بنا سنگ و گچ است و نماى آن با آجرهايى مربع شكل به طول و عرض سىسانتىمتر و قطر ده سانتىمتر تزيين شده است. اين بنا در سده گذشته داراى گنبد بوده، ولى گنبد آن امروزه به درون چهارطاقى فرو ريخته است.
سقف گنبدى شكل آتشكده آجرى بوده و با ارتفاعى در حدود 12 متر بر بالاى سكوى مربع شكلى از سنگ وگچ بنا شده است. در درون آتشكده چهارطاقيى به ارتفاع تقريباً 15 متر ساخته شده است.اين بنا اكنون تخريب شده است. اولين بار فرصتالدوله شيرازى اين بنا را آتشكده آذرجو ناميد و از آن به بعد در ساير نوشتهها اين اثر بدين نام معروف شد. درخت سدر كهنسالى در كنار چهارطاقى وجود دارد كه در نقاشى ترسيمى فرصت شيرازى نيز مشاهده مىشود.
منابع: آثار عجم، فرصتالدوله شيرازى، انتشارات بامداد، آبان ماه 1362، ص 101،102 / اقليم پارس، سيد محمدتقى مصطفوى، نشر تابان، تهران، 1364، ص92 / شهر من داراب، حسين آزما، انتشارات كاوه آزما، 1375، ص112 / فارس، جهانگردى و توسعه، مركز انفورماتيك و مطالعات و توسعه، بنياد فارسشناسى، 1372، ص 32.
وب سایت دانشنامه فارس راه اندازی شده در سال ٬۱۳۸۵ کلیه حقوق این سایت محفوظ و متعلق به موسسه دانشنامه فارس می باشد. طراحی و راه اندازی سایت توسط محمد حسن اشک زری