قنات اين آب توسط ركنالدوله ديلمى در سال 338ﻫ..ق در 12 كيلومترى شمال تنگ اللّهاكبر در «چشمه چنار» دامنه كوه بموى شيراز احداث شده و پس از آن نيز دو رشته ديگر در مسير آن احداث شد. آب ركنى پس از گذر از دامنه تپهها و كوهها وارد تنگ اللّهاكبر شده، از دامنه بالايى كوه غربى تنگ، وارد تكيه شرقى شده و پس از آن به سمت دره فرود مىآمده، از تنوره آسيايى گذشته، سنگ آسيا را مىچرخانده و در كف دره به طرف هفتتنان، چهلتنان، حافظيه و باغهاى اطراف سرازير مىشده. از سال 1330 تا سال 1377 اين آب در روستاها مورد استفاده قرار مىگرفت و به شيراز نمىرسيد. در سال 1377 با يارى سازمان فضاى سبز شيراز و حفر بيش از 20 كيلومتر كانال، اين آب به تنگ اللّهاكبر بازگشت. اين آب هم اينك از شمال تنگه دروازه قرآن وارد شده و پس از جريان در جدولى، بر روى غارى در سمت غرب خيابان به صورت آبشارى فرود مىآيد.
منابع: بناهاى تاريخى و آثار هنرى جلگه شيراز، علىنقى بهروزى، انتشارات اداره كل فرهنگ و هنر استان فارس، 1349، ص 85 / تاريخ بافت قديمى شيراز، كرامتاللّه افسر، انتشارات انجمن آثار ملى، تهران، 1353، ص20 / شيراز در گذشته و حال، حسن امداد، اتحاديه مطبوعاتى فارس، ص188 / شيراز شهر جاويدان، على سامى، انتشارات نويد شيراز، 1363، ص 541 / شيراز شهر گل و بلبل، على محمدى، انتشارات تخت جمشيد، شيراز، 1378، ص 59.
وب سایت دانشنامه فارس راه اندازی شده در سال ٬۱۳۸۵ کلیه حقوق این سایت محفوظ و متعلق به موسسه دانشنامه فارس می باشد. طراحی و راه اندازی سایت توسط محمد حسن اشک زری
