از آثار تاريخى دوران اسلامى است كه در فاصله 24 كيلومترى جنوب شرقى شهر لامرد و در حد فاصل بين روستاى ركنآباد و خشت قرار دارد. اين محوطه در حاشيه دشت و در مسير رودخانه فصلى تنگ خور واقع شده و در واقع بقاياى يك آب‌بند به طول 50 متر، عرض 5/2 متر و ارتفاع 2 متر در آن وجود دارد كه بخش غربى و قسمتى از مركز اين آب‌بند در آن از بين رفته است.در بخش درونى ديواره اين آب‌بند از سنگهاى قلوه در اندازههاى مختلف همراه با ملاط ساروج استفاده شده است. در بخش نماى ديوار آب‌بند، سنگهاى لاشه به كار رفته كه حداقل يك طرف اين سنگها به صورت چهارگوش تراشيده و صاف شده است. سطح ديواره اين آب‌بند در بخش مخزن با لايهاى از ملاط ساروج به ضخامت 5 سانتىمتر پوشش داده شده است.اين آب‌بند در محور شرقى ـ غربى در مسير رودخانه در حاشيه دشت ساخته شده است. در بخش سرريز اين آب‌بند، پشتبندهايى به ابعاد 2 متر در 40/1 متر و ضخامت 60 سانتىمتر ايجاد شده كه فاصله اين پشت بندها از همديگر 30/2 متر است. سطح بالاى اين پشت بندها جهت سرريز شدن آب به صورت قوسى شكل داده شده تا علاوه بر جنبه حفاظتى و جلوگيرى از رانش بدنه آب‌بند، در هنگام سرريز شدن آب، لطمهاى به ديواره آب‌بند وارد نشود. با توجه به موقعيت قرارگيرى اين آب‌بند در پايينترين بخش رودخانه در حاشيه دشت و در بين زمينهاى كشاورزى، عمدهترين عملكرد آن، علاوه بر كنترل آب، توزيع، تنظيم و هدايت آب به طرف زمينهاى اطراف ابوده است.اين اثر در تاريخ24/4/1382 با شماره 9231 در فهرست آثار ملى به ثبت رسيده است.
منابع: اسناد سازمان ميراث فرهنگى استان فارس / تحقيقات ميدانى.
وب سایت دانشنامه فارس راه اندازی شده در سال ٬۱۳۸۵ کلیه حقوق این سایت محفوظ و متعلق به موسسه دانشنامه فارس می باشد. طراحی و راه اندازی سایت توسط محمد حسن اشک زری
