از آب انبارهاى بزرگ لار است كه در محله پيرغيب شهر قديم لار و در جهت جنوب شرقى بقعه مير علی‌بن حسين شهريار قرار گرفته است. تاريخ ساخت اين بنا مربوط به دوره صفوى است. اين آب انبار ساختمانى است دايرهاى شكل با سقف مخروطى و مخزن آبى به عمق تقريبى 14 متر كه در زير سطح زمين ساخته شده و مصالح به كار رفته در آن سنگ با ملاط گچ و ساروج است و يك دهانه ورودى بنا توسط چند پلكان به محوطه پاشير ارتباط مىيابد. براساس سنگ نوشته موجود در آب انبار، اين بنا در سال 1366 توسط صداقت و با معمارى مهدى، مورد مرمت واقع شده است. در تاريخ 6/10/1355 اين آب انبار با شماره 1325 در فهرست آثار ملى به ثبت رسيده است.
منابع: دايرة المعارف بناهاى تاريخى ايران در دوره اسلامى، بناهاى عامالمنفعه، كاظم ملازاده، مريم محمدى، پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامى، 1379، ص 139 / فرهنگ جامع فارسى (آنندراج)، محمد پادشاه (شاد)، كتاب فروشى خيام، تهران، 1363، ج 1، ص 6 / معمارى ايران (دوره اسلامى)، فهرست بناها، محمديوسف كيانى، با همكارى جهاد دانشگاهى، 1368، ج 2، ص 199.
وب سایت دانشنامه فارس راه اندازی شده در سال ٬۱۳۸۵ کلیه حقوق این سایت محفوظ و متعلق به موسسه دانشنامه فارس می باشد. طراحی و راه اندازی سایت توسط محمد حسن اشک زری
