از آثار تاريخى دوران اسلامى است كه در فاصله 8 كيلومترى جنوب شرقى شهر مهر و در كنار روستاى فارياب قرار دارد. اين محوطه در كوهپايه واقع شده است. آثار اين محوطه را بقاياى تنوره يا بخش مخزن آب يك آسياب آبى به قطر 3 متر و ارتفاع 4 متر تشكيل مىدهد.از اين اثر، دو بخش تنوره با برج مخزن آب و ديوار كانال انتقال آب به آسياب باقى مانده است. قطر تنوره 3 متر و ارتفاع آن نيز 3 متر است.مصالح به كار رفته در ساخت ديوارهاى اين اثر از سنگهاى لاشه و ملاط ساروج است. سنگهاى لاشه در رديفهاى منظم رگچين شده و سطح آن با ملاط ساروج پوشش داده شده است.
در بخشهاى مختلف برج، مرمتهاى پى در پى صورت گرفته است.نقشه برج يا مخزن آب آسياب داراى پلان مدور به قطر 3 متر است. در مركز آن حفرهاى مدور به صورت يك حلقه چاه به قطر يك متر وجود دارد. ضخامت ديواره اين چاه از هر طرف يك متر است. در پشت اين قسمت در سطح يك ديوار كه به موازات ارتفاع برج يا تنوره قرار گرفته، آب از طريق يك كانال در سطح اين ديوار، به مخزن برج وارد مىشده است. طول ديوار كانال آبرسانى اين آسياب، 15 متر است و پهناى آن 80 سانتىمتر است. در اينجا به جاى بلندتر ساختن مخزن آب، براى چرخش درآوردن سنگ آسياب، به حجم مشخصى از آب در مخزن احتياج است كه بتواند با نيروى محركه خود، به طور معمول يك سنگ 100 تا 150 كيلويى را به حركت درآورد.اين بنا در تاريخ10/10/ 1381 با شماره 6773 در فهرست آثار ملى به ثبت رسيده است.
منابع: اسناد سازمان ميراث فرهنگى استان فارس/ تحقيقات ميدانى.
وب سایت دانشنامه فارس راه اندازی شده در سال ٬۱۳۸۵ کلیه حقوق این سایت محفوظ و متعلق به موسسه دانشنامه فارس می باشد. طراحی و راه اندازی سایت توسط محمد حسن اشک زری