از بازارهاى شيراز است كه در ضلع جنوبى درِ ورودى جنوبى بازار وكيل واقع شده است. قدمت اين بازار بيش از بازار وكيل است. بازار مرغ (روحاللّه)، بازار نو مشير، سراى حاجى آقاجانى و بازار مسگرها در فواصل متفاوت به اين بازار مىپيوندند.اين بازار در ابتدا سر باز و بدون سقف بوده و به جاى حجرههاى كنونى، در آن از چادر استفاده مىشده، احتمالاً به دليل آن كه مسير عبور اردوى قوام بوده، بدين نام معروف شده است.اردو بازار با پيچ و خم بسيار و عرض كم، داراى كفپوشى جديد است و بدنههاى آن نيز بهطور كامل بازسازى شده است و تنها جرزهاى برخى جاها، به صورت قديمى خود باقى مانده است. در اين بازار تنها يك رخبام و درى قديمى از گذشته بر جاى مانده است. سقف كنونى بازار كه آثار سوختگى دوران پهلوى در آن مشهود است، از سه پوشش خرپاى چوبى، الوار چوبى (كه سقفى تخت را ايجاد كرده) و خرپاى فلزى با پوشش ايرانيت تشكيل شده است. حجرههاى اين بازار به فاصله يك پله از سطح زمين قرار گرفتهاند. هماينك اين بازار محل فروش پوشاك محلى است. اين بازار در تاريخ24/3/ 1382 با شماره 9236 در فهرست آثار ملى به ثبت رسيده است.
منابع: چهار بازار قديمى در فارس، اللّهقلى اسلامى، چاپ كورش، شيراز، بى تا، ص 7 / شيراز، شهر گل و بلبل، على محمدی، انتشارات تختجمشيد، شيراز، 1378، ص 331.
وب سایت دانشنامه فارس راه اندازی شده در سال ٬۱۳۸۵ کلیه حقوق این سایت محفوظ و متعلق به موسسه دانشنامه فارس می باشد. طراحی و راه اندازی سایت توسط محمد حسن اشک زری