از بناهاى دوران قاجاريه در شيراز است كه در خيابان لطفعلى خان زند و در پشت نارنجستان قوام واقع شده است. پلان بناى امامزاده به صورت مستطيل مىباشد. سر درِ بنا كه اخيراً تعويض شده، داراى يك طاقنماى آجرى است. بناى اصلى امامزاده و مسجد الحاقى آن در وسط ضلع شمالى و به سمت جنوب امتداد دارد. مصالح مورد استفاده در ساخت بنا شامل سنگ، آجر و ملاط گچ و گل مىباشد. در سالهاى اخير يك بناى الحاقى جهت اقامه نماز در ضلع شرقى حياط ساخته شده كه نمازگزاران در آن به اداى فرايض دينى مىپردازند. ضلع جنوبى بنا داراى يك طاقنماى اصلى در وسط است كه در سالهاى اخير به دليل عدم استفاده از آن با آجر پوشيده شده است. دو مناره نيز در دو سوى ايوان اصلى ساخته شده است. مقبره امامزاده در زيرزمين بنا واقع شده كه راه ورود به آن از ضلع شرقى بنا توسط چند پله است كه به زيرزمين متصل مىشود. بناى زيرزمين به صورت يك چليپاى نسبتاً كوچك است كه مقبره در زير شاهنشين جنوبى قرار گرفته است. بناى قديمى مسجد الحاقى به امامزاده داراى 3 ستون سنگى است و سقف آن به صورت عرقچين كار شده است. در حال حاضر از اين بنا به عنوان مسجد و امامزاده استفاده مىشود.تزيينات اين امامزاده شامل كاشى معقلى است كه بر روى دو مناره و در سقف عرقچين بنا از آن استفاده شده است. در داخل بناى چليپاى امامزاده نيز با خط خوش ثلث آيات قرآنى نگاشته شده است.اين بنا در دوره پهلوى اندكى مورد تعمير واقع شده و در تاريخ 23 /11/ 1380 با شماره 4723 در فهرست آثار ملى به ثبت رسيد.
منابع: اسناد سازمان ميراث فرهنگى استان فارس / تحقيقات ميدانى.
وب سایت دانشنامه فارس راه اندازی شده در سال ٬۱۳۸۵ کلیه حقوق این سایت محفوظ و متعلق به موسسه دانشنامه فارس می باشد. طراحی و راه اندازی سایت توسط محمد حسن اشک زری