از بناهاى دوران سلجوقى ـ قاجاريه در ميمند است كه مقبره آن را به اسماعيل از فرزندان امام موسى كاظم(ع) نسبت دادهاند.عنصر اصلى به كار رفته در ساختمان اين امامزاده آجر مىباشد. در بخشهاى قديمى آن آجرچينى و در بخشهاى جديد آن گچبرى نيز صورت گرفته است. هم چنين داراى ازارههايى سنگى نيز مىباشد. اين بنا داراى نقشهاى چهارگوش بوده، بر فراز آن گنبدى واقع شده است. هم چنين داراى كتيبههايى به خط نستعليق و به زبان فارسى است.اين بنا در سال 1353 مورد بررسى قرار گرفته و در تاريخ21/7/ 1353 با شماره 1003 در فهرست آثار ملى به ثبت رسيده است. در سال 1368 نيز از جانب ميراث فرهنگى مورد مرمت واقع شد.
منابع: مراكز فرهنگى فارس، مركز انفورماتيك و مطالعات توسعه، سازمان برنامه و بودجه استان فارس، 1372، ج 1، ص 181.
وب سایت دانشنامه فارس راه اندازی شده در سال ٬۱۳۸۵ کلیه حقوق این سایت محفوظ و متعلق به موسسه دانشنامه فارس می باشد. طراحی و راه اندازی سایت توسط محمد حسن اشک زری