اين امامزاده كه در 35 كيلومترى جنوب غربى نورآباد قرار دارد، داراى گنبدى پلكانى و مطبّق به ارتفاع تقريبى 15 متر است. اطراف حياط وسيع امامزاده ديوارى از سنگ و گچ كشيده شده و در ميان محوطه چندين قبر وجود دارد كه تاريخ دوران قاجاريه را نشان مىدهد. ساختمان بقعه مربوط به دوره صفويه و زنديه مىباشد.اين امامزاده در تاريخ24/7/ 1380 با شماره 4543 در فهرست آثار ملى به ثبت رسيده است.
منابع: تاريخ و جغرافياى ممسنى، نورمحمد مجيدى کرایی، انتشارات علمى و فرهنگى تهران، 1371، ص 143.
کوروش کمالي سروستاني
وب سایت دانشنامه فارس راه اندازی شده در سال ٬۱۳۸۵ کلیه حقوق این سایت محفوظ و متعلق به موسسه دانشنامه فارس می باشد. طراحی و راه اندازی سایت توسط محمد حسن اشک زری