از باغهاى شيراز است كه در چهار راه حافظيه قرار دارد و از ناحيه جنوبى تا بيمارستان شهيد دستغيب و از ناحيه شرقى تا ورزشگاه حافظيه، امتداد يافته است.
اراضى اين ناحيه در قرون گذشته (قرن هشتم) صحراى مصلى و جعفرآباد بوده كه با گذر زمان به ساختمانهاى مسكونى و ادارى تبديل و بخشى از آن نيز به باغ ملى تبديل شده است. سر در باغ متشكل از سه قوس آجرى است. در جنوب اين باغ، در دوره قاجاريه، قبرستانى به نام «جوان آباد» وجود داشته كه تا بقعه على بن حمزه(ع) امتداد داشته، اما در سال 1316 به بهسازى اين منطقه پرداخته و جزء اراضى باغ گرديده است. اين باغ تا سال 1365به عنوان باغ وحش مورد استفاده قرار مىگرفت، اما پس از انتقال باغ وحش به منطقه «آب باريك» به مرمت باغ پرداخته، درختان نارنج در آن كاشته شده است. همچنين در وسط باغ ميدانى احداث شده است. كه در آن چهار حوض به شكل قلب وجود دارد و در وسط آن يك باغچه مدوّر قرار گرفته كه در وسط آن يك ستون سنگى وجود دارد كه در چهار جهت آن اشعارى از حافظ، سعدى و امام خمينى نگاشته شده است.در ضلع شمالى باغ، كانون فكرى كودكان و نوجوانان احداث شده و در ضلع جنوبى آن نيز فرهنگسرايى تأسيس شده است. اين فرهنگسرا يا نگارخانه طرحى مدوّر دارد و در وسط آن حوض گرد بزرگى ساخته شده است. طرح بازسازى اين باغ در اسفند ماه 1368 توسط شهردارى شیراز انجام شده است.
منابع: پژوهشى در شناخت باغهاى ايران و باغهاى تاريخى شيراز، عليرضا آريانپور، فرهنگسرا، تهران، 1365، ص 206 / تحقیقات میدانی / شيراز در گذشته و حال، حسن امداد، اتحاديه مطبوعاتى فارس، ص 108.
وب سایت دانشنامه فارس راه اندازی شده در سال ٬۱۳۸۵ کلیه حقوق این سایت محفوظ و متعلق به موسسه دانشنامه فارس می باشد. طراحی و راه اندازی سایت توسط محمد حسن اشک زری
