از بناهاى دوران افشاريه است كه در شمال شرقى لار و در ضلع شمالى پل عباسى واقع شده است.
اين باغ كه محل حكومتى لار در زمان صفويه بوده و پس از آن كه بر اثر زلزله تخريب گرديد، در سال 1256ﻫ..ق توسط علىخان لارى مرمت شد و به عنوان مقر حكومتى مورد استفاده وى قرار گرفت. پس از آن نيز در اواخر دوران قاجاريه بر اثر زلزله يك بار ديگر تخريب گرديد كه توسط ابراهيمخان قوامالملك مرمت شد. در وسط باغ عمارتى است كه داراى ايوان، زيرزمين و چند اتاق است. ارتفاع طبقه فوقانى عمارت، 7 متر و ايوانها 5/12 متر است. طبقه زيرين داراى چهار اتاق است كه اتاق مركزى در زير سالن ايوان واقع شده و يك روزنه هشت ضلعى در بالاى آن جهت تعبيه نور قرار دارد. در گوشهاى از باغ، حمام كوچكى قرار گرفته كه داراى گرمخانه، خزينه و رختكن است. عنصر اصلى تشكيل دهنده اين بنا، سنگ است و عنصر اصلى تزيينى آن نيز آهك مىباشد.
در سال‌های گذشته زيرزمين اين بنا به عنوان زورخانه مورد استفاده قرار مىگرفت. هم‌اينك نيز از جانب سازمان ميراث فرهنگى جهت تبدیل به باغ موزۀ لار در حال تعمير و مرمت است. اين بنا در تاریخ 13/5/1353 با شماره 973 در فهرست آثار ملى ايران به ثبت رسيد.
منابع: تاريخ لارستان، سيد علاء الدين مورخ لارى، تصحيح و تحشيه محمدباقر وثوقى، انجمن لارشناسى، راهگشا، شيراز، 1371، ص 177، 34، 94 / فارس، جهانگردى و توسعه، مركز انفورماتيك و مطالعات توسعه، بنياد فارسشناسى، 1372، ص53 / لار، شهرى به رنگ خاك، محمدباقر وثوقى، مؤسسه نشر چشمه، تهران، 1369، ص 215 / مراكز فرهنگى فارس، مركز انفورماتيك و مطالعات توسعه، سازمان برنامه و بودجه استان فارس، 1372، ج 1، ص 194 / معمارى ايران (دوره اسلامى)، به كوشش محمديوسف كيانى، جهاد دانشگاهى، تهران 1366، ج 2، ص 239.
وب سایت دانشنامه فارس راه اندازی شده در سال ٬۱۳۸۵ کلیه حقوق این سایت محفوظ و متعلق به موسسه دانشنامه فارس می باشد. طراحی و راه اندازی سایت توسط محمد حسن اشک زری
