از بقاع متبرك شيراز است كه در كوچهاى منشعب از بلوار شهيد دستغيب در پشت بناى عباسيه در نزديكى مسجد ايلخانى قرار گرفته است.بىبى خديجه، ام عبدالله فرزند زينالعابدين(ع) است كه به بىبى دختران معروف است. اين بقعه با زیربنای 338 متر مربع داراى بناى چهارضلعى است كه در هر قسمت آن درگاهى تعبيه شده، هم چنين داراى گنبدى بلند است. اين فضاى گنبددار در مركز قرار گرفته است. بنياد بقعه را قتلغ‌خان مخدوم شاه، دختر قطبالدين شاه جهان بن سلطان سيمور غتميش قراختايى و همسر اميرمبارزالدين محمد مؤسس سلسله آل مظفر نهاده و چون به دليل زلزله تخريب شد، محمدقلى خان ايلخانى عمارت را تجديد و تعمير كرده است. در ابتدا اطراف بقعه قبرستان وجود داشته. هم اينك بخشى از فضاى مخروبه بقعه به دبستان تبديل شده است. اين بقعه داراى دو طبقه بر روى سطح زمين و يك زيرزمين مىباشد. حياط آن نيز داراى حوضى مربعى در جلو بقعه و دو باغچه در دو طرف آن است. مقبره امعبدالله در زيرزمينى حياط قرار گرفته است. ازاره داخل بقعه تا ارتفاع يك و نيم مترى از سنگ گندمك ساخته شده است. پوشش روى آرامگاه چوبى است كه طول آن 4 متر و عرض آن حدود 5/1 متر و ارتفاع آن 2 متر است. در اطراف مقبره نيز، سنگ قبرهايى وجود دارد كه تصاويرى بر روى آنان حجارى شده و اكنون در ازارهها و ديوارهها كار گذاشته شده است.
در بيرون از بقعه، در ضلع شمالى، قبر عبداللّه مبارك قرار دارد.اين بقعه تاكنون چندين بار توسط اداره اوقاف و امور خيريه فارس و سازمان عمران و بهسازی مرمت شده است. آرامگاه بىبى دختران در تاريخ 21/4/1347 با شماره 422 در فهرست آثار ملى ايران به ثبت رسيده است.
منابع: آثار عجم، فرصتالدوله شيرازى، انتشارات بامداد، 1362، ص 457ـ458 / بزرگان شيراز، رحمتاللّه مهراز، انتشارات انجمن آثار ملى، شيراز، 1348، ص 487 / بناهاى تاريخى و آثار هنرى جلگه شيراز، علىنقى بهروزى، انتشارات اداره كل فرهنگ و هنر استان فارس، 1349، ص 184 / تاريخ بافت قديمى شيراز، كرامتاللّه افسر، انتشارات انجمن آثار ملى، تهران، 1353، ص 121 / تذكره هزار مزار، ترجمه شدالازار توسط عيسى بن جنيد شيرازى، تصحيح نورانى وصال، انتشارات كتابخانه احمدى شيراز، 1364، ص 154 / دايرة المعارف بناهاى تاريخى ايران در دوره اسلامى، بناهاى آرامگاهى، ويرايش محمدمهدى عقابى، پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامى، 1376، ص 418 / شيراز در گذشته و حال، حسن امداد، اتحاديه مطبوعاتى فارس، ص 215 / شيراز شهر جاويدان، على سامى، انتشارات نويد شيراز، 1363، ص 613 / فارسنامه ناصرى، حاج ميرزا حسن حسينى فسايى، تصحيح و تحشيه منصور رستگار فسايى، اميركبير، تهران، 1367، ج 1، ص 396، ج 2، ص 1192 / معمارى ايران (دوره اسلامى)، به كوشش محمديوسف كيانى، جهاد دانشگاهى، تهران 1366، ج 2، ص 87.
وب سایت دانشنامه فارس راه اندازی شده در سال ٬۱۳۸۵ کلیه حقوق این سایت محفوظ و متعلق به موسسه دانشنامه فارس می باشد. طراحی و راه اندازی سایت توسط محمد حسن اشک زری
