از آثار تاريخى دوران قاجاريه است كه در كنار جاده اصلى شيراز به بوشهر بعد از روستاى خان‌زنيان، در حدود 40 كيلومترى شهر شيراز به موازات و سمت راست پل جديد واقع شده و توسط ميرزا ابوالحسن‌خان وزير ملقب به مشيرالملك ساخته شده است.اين پل از مصالح سنگ و گچ ساخته شده و در ساخت پىها و بسترسازى بين دهانهها از مصالح سنگ با ملاط ساروج استفاده شده است. پل داراى دهانههايى با طاقهاى جناغى است. بزرگترين دهانه پل در مركز و كوچكترين آنها در بخش انتهاى پل واقع شده است. بخش ورودى پل و در فاصله بين دهانهها بر لبه پايهها موج شكنهاى نوك تيز به شكل عدد 8 ايجاد شده است كه اين موج شكنها از پل در موقع برخورد جريانهاى سيلابى حفاظت مىكنند. بخش خروجى پل نيز در فاصله بين دهانهها با جرزهاى نيمدايرهاى پشتيبانى مىشود كه پايههاى پل را با فرم خاص خود در برابر گردش آب ناشى از اختلاف سرعت در خروجى پل حفاظت مىكند. در نماى پل از سنگهاى تراش به صورت رگ‌چين استفاده شده كه در دهانه قوسها به تبعيت از قوس و به شيوه رومى اجرا شده است. در انتهاى شرقى پل قبل از شروع دهانهها فضايى اتاق مانند با سقف گنبدى ايجاد شده است.اين پل هم اكنون مورد استفاده نيست، اما در گذشته و قبل از ساخت پل جديد، جاده شيراز ـ بوشهر را به هم متصل مىكرد. در نماى پل از سنگهاى تراشخورده به صورت رگ‌چين استفاده شده است. در گذشته بخشهايى از پايههاى پل تعمير شده و در بين سنگ نماى موجشكنها با استفاده از سيمان بندكشى شده است. اخيراً اداره راه و ترابرى جهت حفاظت پل جديد اقدام به خاكبردارى در كنار پل قديمى نموده و با جابهجا كردن خاكها و مسدود ساختن برخى دهانههاى پل، آب را به زير يكى از پايهها هدايت نموده كه اين عمل موجب فرسايش پايه مذكور شده است. هماينك بخشهاى زيادى از پل تخريب شده.این پل در تاریخ 4/5/ 1378 با شماره 2411 در فهرست آثار ملى ثبت گرديده است.
منابع: اسناد سازمان ميراث فرهنگى استان فارس/ تحقيقات ميدانى / دايرة المعارف بناهاى تاريخى ايران در دوره اسلامى، بناهاى عامالمنفعه، كاظم ملازاده، مريم محمدى، پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامى، 1379،ص147.
وب سایت دانشنامه فارس راه اندازی شده در سال ٬۱۳۸۵ کلیه حقوق این سایت محفوظ و متعلق به موسسه دانشنامه فارس می باشد. طراحی و راه اندازی سایت توسط محمد حسن اشک زری
