از آثار تاريخى مهر است كه در فاصله 30 كيلومترى شمال غربى شهر مهر و در شمال روستاى هرج قرار دارد. اين محوطه در بخش كوهستانى و در ارتفاع 400 مترى از سطح دشت واقع شده است. آثار اين محوطه را ديوارى سنگچين به درازاى 150 متر و پهناى 4/20 متر و ارتفاع حداكثر 5/3 متر تشكيل مىدهد. سر اورل اشتاين در سال 33ـ1932م اين محوطه را بررسى و آثار آن را توصيف كرد. در اين بنا دو ديوار به موازات هم به درازاى 150 متر و پهناى 4/20 متر در جهت شرقى ـ غربى قرار دارد. از ارتفاع اين ديوار 50/2 متر باقى مانده است. مصالح به كار رفته در ساخت اين ديوار از سنگهاى لاشه است كه به روش خشكه‌چين بنا شده است. اين دو ديوار به فاصله 30/2 متر از يكديگر به موازات هم، نسبت به پستى و بلندى عوارض كوه ايجاد شده است.
ضخامت ديوار بيرونى 110 سانتىمتر و ديوار داخلى 80 سانتىمتر است. در بين اين دو ديوار اتاقهايى مستطيل شكل وجود دارد. اندازه اين اتاقها در بخشهاى مختلف، متفاوت است. عرض اتاقها به طور معمول 30/2 متر و طول آنها با توجه به شيب كوه بين 3 تا 5 متر است. درگاه ورودى هر كدام از اين اتاقها در بخش ديوار داخلى به عرض 75 سانتىمتر است. پوشش سقف اين اتاقها از بين رفته و امروزه اثرى از آن باقى نمانده است. در نماى ديوار بيرونى، پشتبندهايى نيمه مدور به قطر 2 متر وجود دارد. اين پشتبندها در فواصل مختلف از يكديگر قرار داشته و به طور معمول در هر 10/18 متر و يا 30/19 متر يك پشتبند ايجاد شده است.سر اورل اشتاين ديوار دفاعى موجود در اين محوطه را كه با استفاده از سنگ لاشه به روش خشكه چين بنا شده، با ديوار دفاعى قلعه زمر آتش پرست در بخش بالاى رود سيحون قابل مقايسه مىداند.بناى تخت پرس در تاريخ 24/4/1382 با شماره 9207 در فهرست آثار ملى به ثبت رسيده است.
منابع: اسناد سازمان ميراث فرهنگى استان فارس / تحقيقات ميدانى.
وب سایت دانشنامه فارس راه اندازی شده در سال ٬۱۳۸۵ کلیه حقوق این سایت محفوظ و متعلق به موسسه دانشنامه فارس می باشد. طراحی و راه اندازی سایت توسط محمد حسن اشک زری
