از آثار تاريخى دوران قاجاريه است كه در شيراز، بولوار سيبويه، روبهروى امامزاده ابراهيم(ع) و در داخل قبرستان دارالسلم واقع شده است. اين چهارطاقى يك آرامگاه خانوادگى است.در اين چهارطاقى در پى بنا از سنگ استفاده شده است. بر بالاى پى سنگى از آجر و تزيينات كاشى معرق استفاده گرديده و در گلوگاه اين چهارطاقى از يك رديف سنگ به شكل افقى استفاده شده كه در اصل جدا كننده قسمت سقف از بدنه است. سقف بنا از يك گنبد نسبتاً كوچك با استفاده از آجر و گل و گچ تشكيل شده است. در زير اين چهارطاقى زيرزمينى است كه محل آرامگاه مىباشد. در داخل چهارطاقى محوطه نسبتاً بازى است كه از آن جهت مراسم تدفين استفاده مىشده است. در كنار هر طاق يك رديف پلكان جهت ورود به مركز چهارطاقى ايجاد شده است. در داخل چهارطاقى در چهار گوشه آن جاى خالى احتمالى كتيبهها مىباشد. ارتفاع این چهارطاقی از نوك گنبد در حدود 7 متر مىباشد. در حال حاضر اين چهارطاقى تبديل به مخروبهاى شده و قسمتى از كاشىهاى معرق آن در حال ريزش مىباشد.در گذشته از اين چهارطاقى به عنوان محل برگزارى مراسم مختلف مربوط به تدفين اموات استفاده مىشده.در اين بنا از تزيينات كاشى به صورت معرق و به اشكال لوزى استفاده شده است. كاشىهاى معرق مورد استفاده در اين بنا به رنگ سياه و فيروزهاى است. شيوه كاربرى اين كاشىها در بنا به صورت عمودى و به شكل لوزى است. تاكنون هيچ تعميرى در اين بنا صورت نگرفته است.اين بنا در تاريخ 13/5/1380 با شماره 4517 در فهرست آثار ملى به ثبت رسيده است.
منابع: اسناد سازمان ميراث فرهنگى استان فارس / تحقيقات ميدانى.
وب سایت دانشنامه فارس راه اندازی شده در سال ٬۱۳۸۵ کلیه حقوق این سایت محفوظ و متعلق به موسسه دانشنامه فارس می باشد. طراحی و راه اندازی سایت توسط محمد حسن اشک زری
