محوطهاى باستانى واقع در شهرستان مهر، بخش گله‌دار، دهستان اسير، روستاى سرگاه است و ابعاد تقريبى آن در حدود 150×200 متر است. مجموعه مساحت اين تپه در حدود سه هكتار است و از يك سرى پستى و بلندىهاى متعدد تشكيل شده است.در اين محوطه سفالهاى منقوش با نقوش هندسى به رنگهاى تيره و قهوهاى و قرمز بر زمينهاى نخودى و قرمز يافته شده كه به احتمال زياد اين نوع سفالها در لايههاى تحتانى اين محوطه مربوط به دورههاى پيش از تاريخ است.علاوه بر سفالهاى منقوش، سفالهاى اشكانى و ساسانى و همچنين سفالهاى لعابدار دوره اسلامى در اين محوطه يافته شده است. سفالهاى دوره اسلامى از تنوع بيشترى برخوردارند. انواع سفالهاى نقاشى زير لعاب، نقش كنده، چينى و لعاب يكرنگ در اين محوطه يافته شده است. در بخش جنوب غربى اين محوطه تعداد ده عدد سنگ گور صندوقچهاى شكل مزيّن به خطوط ثلث وجود دارد. در همين محل نيز يك پلان نامشخص از بناى سنگ و گچى نيز يافته شده است. آثار پىهاى ساختمانى متعدد از سنگ و ساروج در سطح اين محوطه مشاهده مىشود. همچنين در اين محوطه يك آجر ناقص به دست آمده كه ضخامت آن 10 سانتىمتر است.
اين محوطه در تاريخ 11/6/1382 با شماره 9815 در فهرست آثار ملى به ثبت رسيده است.
منابع: بررسى آثار دشت‌های پس‌کرانه‌ای خلیج فارس: دارالمیزان و گله‌دار، لامرد، علا مرودشت، مصیب امیری، شیراز، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری فارس و دانشنامه فارس، 1384، ص 16.
کوروش کمالي سروستاني
وب سایت دانشنامه فارس راه اندازی شده در سال ٬۱۳۸۵ کلیه حقوق این سایت محفوظ و متعلق به موسسه دانشنامه فارس می باشد. طراحی و راه اندازی سایت توسط محمد حسن اشک زری
