محوطهاى باستانى است كه در شهرستان مهر، در كناره جنوبى جاده آسفالته سرگاه ـ اسير قرار دارد.در اين محوطه امامزادهاى معروف به شاه محمد وجود دارد و قبرستان امروزى مردم سرگاه نيز در همين محوطه است. اين محوطه از يك سرى محوطههاى بزرگ و كوچك همراه با پستى و بلندىهاى متعدد تشكيل شده كه محدودهاى در حدود 200×300 متر را دربرگرفته است. حداكثر ارتفاع بخشهاى مختلف اين محوطه 3 متر است. آثار معمارى گچى و سنگى در اكثر بخشهاى آن مشاهده مىشود.
سنگگورهاى صندوقچهاى شكل يافته شده در اين محوطه مزيّن به خطوط ثلث و عربى است. از اين محوطه امروزه به عنوان قبرستان استفاده مىشود.اين محوطه در تاريخ 11/6/1382 با شماره 9814 در فهرست آثار ملى به ثبت رسيده است.
منابع: بررسى آثار دشتهای پسکرانهای خلیج فارس: دارالمیزان و گلهدار، لامرد، علا مرودشت، مصیب امیری، شیراز، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری فارس و دانشنامه فارس، 1384، ص 17.
کوروش کمالي سروستاني
وب سایت دانشنامه فارس راه اندازی شده در سال ٬۱۳۸۵ کلیه حقوق این سایت محفوظ و متعلق به موسسه دانشنامه فارس می باشد. طراحی و راه اندازی سایت توسط محمد حسن اشک زری