از قبرستانهاى دوره اسلامى مهر است كه در فاصله 22 كيلومترى شمال غربى شهر مهر و در كنار روستاى فال قرار دارد. اين محوطه در حاشيه دشت واقع شده و محدوده آن ده هكتار است.اين محوطه نخستين بار در سال 33ـ1932 توسط سراورل اشتاين شناسايى و معرفى شد. پس از وى در سال 1977، هاينس گبه به توصيف برخى از سنگگورهاى آن پرداخته است.
از اين گورستان هماينك تنها 50 قطعه سنگ گور باقى مانده است. سنگ‌گورها در سرتاسر محوطه پراكنده است و تعدادى از آنها در ديوار ساختمانهاى اطراف محوطه به كار رفته است. سنگ گورهاى موجود نيز اغلب يا شكسته شده و يا اين كه در اثر فرسايش قابل خواندن نيست. اين سنگ گورها صندوقى شكل و در اندازههاى مختلف ساخته شده است. سطوح جانبى و سطح بالاى اين سنگ گورها به انواع خطوط ثلث، نسخ و اشكال هندسى مزيّن است. مضمون عبارات نوشته شده در سطح آنها به ترتيب آيات قرآنى در سطح جانبى، نام شخص و يا تاريخ دفن در بخش پيشانى سنگ گور و نام استاد سازنده و يا چند بيت شعر فارسى در سطح بالاى اين سنگ گورها حك شده است. تاريخهاى ذكر شده در سنگها از سده هشتم شروع شده و تا سده يازدهم هجرى ادامه مىيابد.اين قبرستان در تاريخ24/4/1382 با شماره 9209 در فهرست آثار ملى به ثبت رسيده است.
منابع: اسناد سازمان ميراث فرهنگى استان فارس / تحقيقات ميدانى.
کوروش کمالي سروستاني
وب سایت دانشنامه فارس راه اندازی شده در سال ٬۱۳۸۵ کلیه حقوق این سایت محفوظ و متعلق به موسسه دانشنامه فارس می باشد. طراحی و راه اندازی سایت توسط محمد حسن اشک زری
