از آثار دوران تاريخى ـ اسلامى است كه در 32 كيلومترى شامل غربى شهر مهر و در كنار روستاى شلدان قرار دارد. اين محوطه در بخش كوهپايهاى واقع شده و رودخانه فصلى كنه از پانصد مترى جنوب آن مىگذرد. بقاياى معمارى اين بنا بر فراز تپهاى طبيعى به ارتفاع 28 متر قرار دارد. وسعت اين محوطه در حدود يك هكتار است و از ارتفاع آثار معمارى موجود در سطح آن در برخى از قسمتها، در حدود 30 سانتىمتر باقى مانده است. آثار معمارى اين محوطه از سنگهاى قلوه و ملاط گچ تشكيل شده است. در اين محوطه سفالهايى يافته شده كه به رنگ خاكسترى و خاكسترى مايل به قرمز با نوارهاى كنده مواج و موازى تزيين شده هستند. استفاده از اين نوع شيوه تزيين در اواخر دوره ساسانى و اوايل اسلام، در اغلب محوطهها رواج داشته است. همچنين برخی سفال‌ها متعلق به بدنه ظرفى است كه سطح آن با لعاب آبى ـ سبز دوره ساسانى ـ اسلامى تزيين شده است و نيز متعلق به كاسهاى لبه نازك است كه سطح آن با لعاب آبى ـ سفيد دوره صفوى تزيين شده است. بقاياى قلعه شلدان در تاريخ 24/4/1382 با شماره 9208 در فهرست آثار ملى به ثبت رسيده است.
منابع: اسناد سازمان ميراث فرهنگى استان فارس / تحقيقات ميدانى.
کوروش کمالي سروستاني
وب سایت دانشنامه فارس راه اندازی شده در سال ٬۱۳۸۵ کلیه حقوق این سایت محفوظ و متعلق به موسسه دانشنامه فارس می باشد. طراحی و راه اندازی سایت توسط محمد حسن اشک زری
