از آثار تاريخى دوره صفوى است كه در مشرق شهر گويم در شهرستان شيراز واقع شده است. عنصر اصلى اين بقعه سنگى به شكل مستطيل است. اين بنا با ابعاد 14× 7 متر داراى چهارطاق و پنج تويزه و داراى يك تالار مركزى است كه بر فراز آن گنبدى قرار گرفته است. هم چنين داراى دو تالار ديگر است كه سقف آن به شكل گهواره است. ايوانى در بردارنده چهار غرفه با پوشش عرقچين در اين بنا وجود دارد. اين بنا از سنگ و گچ ساخته شده است. در ضلع جنوبى اين بنا ده پلكان وجود دارد. در هر ضلع شمالى، جنوبى، غربى و شرقى نيز داراى يك طاق‌نماست.اين مقبره در سال 1363 مورد مرمت قرار گرفت و در تاریخ 30/4/1352 با شماره 946 در فهرست آثار ملى به ثبت رسيد.
منابع: مراكز فرهنگى فارس، مركز انفورماتيك و مطالعات توسعه، سازمان برنامه و بودجه استان فارس، 1372، ج 1، ص 153.
كوروش كمالي سروستاني
وب سایت دانشنامه فارس راه اندازی شده در سال ٬۱۳۸۵ کلیه حقوق این سایت محفوظ و متعلق به موسسه دانشنامه فارس می باشد. طراحی و راه اندازی سایت توسط محمد حسن اشک زری
